Malachitowy las: ciszy okruchem w ptaki

niedziela, 6 lutego 2011

Poeci niechaj wiersze piszą, 
ja jestem zaś okruchem takim, 
który ptakami karmi ciszę,
a potem ciszą dokarmia ptaki.

Anonimowy08 lutego, 2011
Nooooo! Piękne!!!!
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
autorka08 lutego, 2011
no łał! dzięki Anonimie :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Anonimowy08 lutego, 2011
Bożęciu
zamurowało mnie - świetny wiersz
pozdrawiam serdecznie Miras
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Anonimowy08 lutego, 2011
Jestem tego samego zdania co Miras - wiersz esencjonalny, filozoficzny, myślisz Bożeniu, ale myślenie nie jest dziś w modzie, jesteś więc Bożeniu demode :) pozdrawiam Andrzej
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
autorka08 lutego, 2011
Ten komentarz został usunięty przez autora.
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
autorka08 lutego, 2011
Andrzej, ja démodé? no trudno, a Ty depase! hi, pozdro :)
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi
Anonimowy08 lutego, 2011
Bożenciu, wiersz nie taki tam, tylko ... Chce się go czytać i czytać
OdpowiedzUsuń
Odpowiedzi

Miło Cie widzieć :)