Tak to jest_Kraczkowska Bozena

Fot. Agnieszka Hac / klasztor Wigry

Tak to jest
/cykl: Blizny/

Gubię sny, gubię dni...
Nawet, kiedy siedzę w barze przy szklaneczce - nie mam marzeń.
Tak to jest...
Gubię wiersz, niebo też i pod nogi już nie patrzę, po co patrzeć - czas to zatrze.
Tak to jest...
Nierzeczywistość, nierealność, niedokrwistość.
Tak to jest.
Niedowierzanie, niestosowność, niepłakanie.
Tak to jest.

Nie mam nic, nawet widz bierze swoje i wychodzi. Sen się nie śni, nie przychodzi.
Nie mam nic.
Taki wic, że od śmiechu wszystko boli, jakbyś siedział w beczce soli.
Nie mam nic.
Nierealność, niepoważność, niebanalność.
Tak to jest...
Niedorzeczność, niepokorność i niegrzeczność.
Tak to jest.

Nie ma mnie.
Listy ślę.
W wirtualnych wydarzeniach nie spełniają się marzenia.
Tak to jest.
Niemówienie, niestąpanie, nieistnienie...
tak...
to...
jest...