Nadrabiam zaległości? Chyba już nie nadrobię, tak wiele się dzieje 😍
Dyskusyjny Klub Książki WBP w Olsztynie do końca roku spotykać się będzie w Pokoju z Widokiem – miejscu z inspirującym klimatem i prawdziwie fantastycznym widokiem na fragment pięknej olsztyńskiej Starówki.
Podczas marcowego spotkania omówiliśmy książki dwóch polskich noblistek: Wisławy Szymborskiej korespondencja z Herbertem, czyli „Jacyś złośliwi bogowie zakpili z nas okrutnie. Korespondencja 1955-1996” i Olgi Tokarczuk „Bieguni”.
Było to więc iście noblowskie popołudnie!
Szukaliśmy odpowiedzi na pytania, z którymi także zmagała się Olga Tokarczuk - kim są współcześni bieguni? Czy są wśród nas? I czy podróż - duchowa, filozoficzna – jest receptą na bezruch? Bezruch, który rodzi zło.
Dyskusja była bardzo ożywiona, a niektórzy klubowicze posiłkowali się zrobionymi podczas lektury notatkami.
Korespondencja z Szymborskiej z Herbertem poprawiła nam nieco nastroje. To zbiór listów, karteczek i kartek, które do siebie wysyłali na przestrzeni ponad czterdziestu lat. Miło było obserwować jak relacje między nimi rozwijają się w przyjaźń, a nawet flirt, a potem, po otrzymaniu przez Szymborską Nagrody Nobla – oziębiają się. Dlaczego?
Czyżby Herbert zrozumiał, że oto właśnie jego szanse na tę nagrodę spadły do zera. Można taki wniosek wysnuć.
Na kolejne spotkanie zapraszamy do Starego Ratusza 6 kwietnia, godz. 17.00
Do zobaczenia!
i kilka zdjęć z Pokoju z Widokiem. To własnie tam miałam kiedyś spotkanie promujące Purpurowe Gniazdo. Matko kochana jak ten czas leci... no i że teraz ja prowadzę tu zajęcia DKK - nigdy bym nie pomyślała 😊
1 komentarz:
Szanowna Pani,
komentuję nie do końca na temat, ale od kilku lat szukam wiersza, który jakieś 4-5 lat temu wyświetlony na takiej tablicy przy wejściu do parku centralnego w Olsztynie. Po wielu podejściach, mailach do biblioteki w Olsztynie, wiadomościach na profil miasta Olsztyn itp. przypomniało mi się kilka słów i oto dziś, parę minut temu znalazłam wiersz na Pani blogu, niestety strona z jakiegoś powodu się nie otwiera, a jest to jedyne źródło, z którego wiersz mogę przeczytać po tylu latach jeszcze raz. Czy mogłaby Pani udostępnić go jeszcze raz w jakimś poście lub jakkolwiek inaczej? To wino smakuje tobą i wszystko smakuje winem....
Prześlij komentarz