głuchy telefon?

Basia sfotografowała dwa myszołowy, to zawieszam razem z historią prawdziwą :)
Otóż dostałam nowy telefon. Walczyłam z nim kilka dni. Za każdym razem, gdy byłam bliska rezygnacji, odzywał się głos ambicji: no co ty Kraczkosiu, nie dasz rady?
Pewnie, że dam! Rzeczywiście, po kolejnych kilku dniach prawie opanowałam potwora. I wtedy ZADZWONIŁ:
- Halo! - krzyknęłam nie będąc pewna czy w dobre miejsce go dotknęłam, bo dotykowy jest.
- Halo, czy to prni... traktor? - usłyszałam kobiecy głos.
- Traktor? Jaki traktor? Halo! Kto mówi? - pytałam raz za razem, bo zaskoczył mnie ten prnitraktor.
- Ha... pr...ni... traktor? - kobieta powtórzyła pytanie.
Zbaraniałam. Każdy by zbaraniał. Jaki traktor do cholery?!
- Halo, proszę powtórzyć! Że co? - nie odpuszczałam.
Kobieta po drugiej stronie zaniemówiła. Ale tylko na sekundę, po której spokojnie i wyraźnie zapytała:
- Halo, czy to głuchy pień?
Tym razem ja zaniemówiłam, ale też tylko na sekundę.
- Tak, tu głuchy pień – podchwyciłam, bo poznałam głos Truskawy.
- Pytałam czy to „pani redaktor”, bo mam problem lingwistyczny. Chciałam się skonsultować.
- Aaaaaa... a ja nowy telefon mam. Usłyszałam, że traktor.
- Wiem co usłyszałaś, bo drzesz się: traktor, traktor!
- Wcale się nie drę, tylko nie wiedziałam czy dobrze usłyszałam, to zapytałam jaki traktor?
- Aaa.... a ja myślałam, że sobie żartujesz.
- Ja? No chyba sobie żartujesz!
- A idź tam! Z tobą to w ogóle nie da się gadać. Zmieniasz te telefony i zmieniasz, i nic się nie zmienia. Dalej nic nie słyszysz!
- No bo ja głuchy pień jestem!
Zamilkłyśmy. Obie myślałyśmy chyba o tym samym. No tak, oczy jeszcze jakby w porzo, ale uszy...
- Myślisz, że to nie sprawa telefonu? - spytałam.
- Sama już nie wiem, co myśleć, ale ty pomyśl.
Pyk - przerwało połączenie. Chyba go dotknęłam policzkiem nie tam, gdzie chciał, bo przecież dotykowy jest :)