czwartek, 3 grudnia 2009

do skutku2


Zakochać się można do skutku
i żyć, aż w końcu się znudzi,
i wszystko można do skutku,
i budzić się i nie-budzić.

Szczęśliwym być też do skutku!
I dobrym, bo człowiek potrafi.
Umierać, tak aż do skutku!
I trafić, gdzie nie da się trafić.

3 komentarze:

Anonimowy pisze...

smutek? i pesymizm?
Ale Kicol?!!! Śliczności !!!!!

autorka pisze...

smutek i pesymizm to po prostu dusza moja czarna i radosna :);):);):)
A Kicolowi przekażę, że jest piękny :)

Anonimowy pisze...

Masz racje do skutku.