/blizny/
u stóp krzewinki bez horyzontu
mogę wybierać niedorzecznie
wolność jest trudna, wybieram
rozważnie.
Nie zawsze można zawrócić.
Lawiny w dłoniach forsują ucieczkę
Biegnę na oślep, na ślepe
złamanie.
Stanęło przede mną Więc.
Więc powiedziało – słuchałam kamieni.
Więc ogłuszyło – ogłuchłam na słowa.
Więc oślepiło – oślepłam na
ciebie.
Więc więc ma taki sens?
Więc - istota fantasy
/blizny
Nie droga bawi, lecz rozwidlenia,
Po prawej szosa, po lewej ziemia...
Zacznę od prawej, potem zawrócę.
Idę więc prawą – świerszcze marudzą.
Ruda na brzozie, dzięcioł na dębie,
jakoś nudnawo robi się, smętnie
Zatem zawracam ku płowej ziemi
W błotnej kałuży ostre kamienie.
Boczkiem po trawie, grząskie omijam.
Rozwijam myśli, gorycz rozwijam.
Szturmuję rowy i zapadliska
Wiatr cofa słowa, pod nogi ciska.
Tak czasem lubię przeczołgać duszę,
żeby nie umrzeć, żeby nie skruszeć. :) CDN.
