piątek, 31 lipca 2015

Tak to jest_Kraczkowska Bozena

Fot. Agnieszka Hac / klasztor Wigry

Tak to jest
/cykl: Blizny/

Gubię sny, gubię dni...
Nawet, kiedy siedzę w barze przy szklaneczce - nie mam marzeń.
Tak to jest...
Gubię wiersz, niebo też i pod nogi już nie patrzę, po co patrzeć - czas to zatrze.
Tak to jest...
Nierzeczywistość, nierealność, niedokrwistość.
Tak to jest.
Niedowierzanie, niestosowność, niepłakanie.
Tak to jest.

Nie mam nic, nawet widz bierze swoje i wychodzi. Sen się nie śni, nie przychodzi.
Nie mam nic.
Taki wic, że od śmiechu wszystko boli, jakbyś siedział w beczce soli.
Nie mam nic.
Nierealność, niepoważność, niebanalność.
Tak to jest...
Niedorzeczność, niepokorność i niegrzeczność.
Tak to jest.

Nie ma mnie.
Listy ślę.
W wirtualnych wydarzeniach nie spełniają się marzenia.
Tak to jest.
Niemówienie, niestąpanie, nieistnienie...
tak...
to...
jest...



4 komentarze:

Anonimowy pisze...

Bożeniu dlaczego jesteś smutna???? Mir

Anonimowy pisze...

PRZEPIĘKNY JEST TEN WIERSZ CZYTAM GO SETNY RAZ JAKBYM SŁUCHAŁ PIOSENKI

zamornik pisze...

ja tam dostrzegam lekutki grymas uśmiechu, ale ........ kim jest Agnieszka Hac- czyżby Ruda się jakoś sklonowała ?:)

autorka pisze...

Zamorniku - Agnieszka jest bratową Ani - buziaki :)