tatoo_ciąg dalszy

będziemy - z Agatą i Michałem - rozbudowywać bransoletkę w stronę dłoni, jeszcze nie mamy koncepcji, ale Agata coś wymyśli. I taki prezent sobie zrobię.
na imieniny :)

urlop w puszczy_2016

urwałam się światu do puszczy...
mój pierwszy krótki urlop spędziłam w odosobnieniu, w puszczy. Towarzyszyła mi, jak zawsze, Marcela. Pisałam, spacerowałam, patrzyłam, próbowałam spać.
urwałam się światu...

puszcza

było drzewo

jaki sportowiec, takie obuwie

leśne witraże

inhalacje

selfie

wróciły moje żurawie

wróciły moje żurawie
Kilka dni temu, wracając z urlopu, widziałam trzy na zaśnieżonym polu - stały, tak jakoś właściwie tkwiły w tym polu. Aż zatrzymałam auto i wyszłam. Żeby zobaczyć. Kocham te ptaki, są takie wielkie, majestatyczne.
A dzisiaj poszłam z psem na spacer i usłyszałam moje żurawie. Potem je zobaczyłam - ogromnymi skrzydłami rozwalały moje niebo...
Wiosna przyszła dzisiaj - 25 lutego, czwartek.

od jutra nie myślę

zanim przepadnę w puszczy, serdecznie zapraszam i zawieszam potwierdzony termin spotkania w warszawskiej Galerii Piecowej
24 kwietnia 2016 r., jeszcze nie wiem jaką wybiorę formułę. Pomyślę o tym po niedzieli.
Od jutra nie myślę.

Kamień_Kraczkowska_opowiadania

coś z mojego nowego opowiadania, może to jest wiersz?

to wszystko było takie proste. Takie proste po chamsku: wszystko umiera, nawet kamień, nawet ona. Zwłaszcza ona... Więc ty, człowieku, który nie masz czasu do niej zadzwonić i ty, który nie masz powodu, żeby ją kochać... Więc wy wszyscy nie macie nic, oprócz niej.

drgnęła osnowa rzeczywistości, czyli fale grawitacyjne

Nareszcie leciuchno ruszyliśmy z miejsca. A potrzeba nam było aż stu lat :)
Albert Einstein w 1916 roku ogłosił swoją teorię względności. Jej istotą jest twierdzenie, że siła grawitacji wynika z zakrzywienia czasoprzestrzeni wywołanego przez zniekształcającą ją masę. Z obliczeń wynikało, że na czasoprzestrzeni mogą powstawać zmarszczki, które pędzą z prędkością światła. Te zmarszczki to fale grawitacyjne.

Ponad miliard lat temu, doszło do potężnego zderzenia dwóch czarnych dziur. Jedna, równa 29 masom słońca, i druga – równa 36 masom Słońca, wirowały wokół siebie z ogromną prędkością, co pochłaniało ich energię. Dzięki temu zbliżały się do siebie coraz szybciej, by w końcu zlać się w jedną wielką czarną dziurę równą 62 masom Słońca. W momencie zderzenia, dziury wyemitowały więcej energii, niż cały pozostały Wszechświat, a brakujące 3 masy zostały wypromieniowane jako fale grawitacyjne.

I kilka dni temu udało się naukowcom te fale zarejestrować. A powstały przypomnę ponad miliard lat temu. Fale grawitacyjne, te pędzące zmarszczki czasoprzestrzeni, ma moment zmieniają długość jednego z ramion interferometru o zaledwie jedną miliardową jednej miliardowej metra. To jednak wystarczy, by fale światła z laserów na moment przesunęły się względem siebie i przestały wzajemnie znosić. Promień światła trafia na detektor, a my wiemy, że drgnęła osnowa rzeczywistości.

Drgnęła osnowa rzeczywistości to bardzo poetyckie. Jednak by detektor wychwycił fale grawitacyjne, musi być odizolowany od innych czynników, które mogłyby zakłócić odczyt – choćby drgań gruntu wywołanych przez jadący gdzieś samochód czy nawet wiejący wiatr. Dlatego cała konstrukcja detektora zrobiona jest z niewiarygodną precyzją, panuje tam głęboka próżnia, a wszystkie elementy są bardzo dokładnie izolowane od wszelkich zakłóceń.

tu możesz usłyszeć jak brzmi fala grawitacyjna, załóż słuchawki :)



Właśnie takie zaburzenie udało się już we wrześniu zaobserwować w dwóch detektorach LIGO, a potwierdzić w europejskim VIRGO. Fala grawitacyjna nadleciała do nas z odległości 1,3 miliarda lat świetlnych i tak zniekształciła czasoprzestrzeń, że przez ułamek sekundy jeden z promieni lasera musiał pokonać większą odległość, niż drugi. Choć fale, które pokonały gigantyczną odległość były już bardzo słabe, to pochodziły z niezwykle silnego źródła. Około 1,3 mld lat temu w odległej galaktyce połączyły się ze sobą dwie czarne dziury. Jedna o masie 29, a druga 36 mas Słońca! Utworzyły razem większą czarną dziurę, która miałaby masę 65 Słońc. Miałaby, gdyby nie to, że podczas połączenie masa równa trzem masom Słońca zamieniła się w energię w postaci fal grawitacyjnych.

słabo to rozumiem, ale chcę TU mieć :)

Dotąd niemal wszystko, co wiemy o Wszechświecie pochodzi z obserwacji fal elektromagnetycznych – światła widzialnego, ultrafioletu, podczerwieni, promieni gamma czy mikrofal. Tymczasem fale grawitacyjne to inne, równolegle zachodzące zjawisko. Ich obserwacja pozwala zajrzeć w miejsca, których dotąd nie znaliśmy – do wnętrza supernowej czy gwiazdy neutronowej, w której materia jest ściśnięta bardziej, niż w jądrze atomu. Ślady fal grawitacyjnych wywołanych przez Wielki Wybuch są nadal obecne i przemierzają Wszechświat niosąc informacje o początku kosmosu!
jenyyy, to już chyba Nobel się należy :)

spotkania z Bożenkami

byłam u Beci i Ania zrobiła nam zdjęcie. Zawieszam sobie na pamiątkę, luty 2016, a już podobno wróciły żurawie...

Fot. Anna Wąsowska

Już ciebie nie spotkam..._Kraczkowska Bożena_wiersze

Już ciebie nie spotkam
/cykl: Blizny/

tak pisało się dwieście lat temu, jestem bardzo stara...

Już ciebie nie spotkam...
i już nie zobaczę tej radości płochej
w twoich piwnych oczach
już ciebie nie spotkam...
mogło być inaczej,
schowana za wiązem
mogłam żyć... beztroska.

Mogłam żyć?
Oddychać?
Wsłuchiwać się w skałę?
Zachwycać mrówkami i mrówki zachwycać?

już ciebie nie spotkam...
mogło być inaczej,
Mogło?
Lecz czy chciałam nigdy cię nie spotkać?
...

Kulig w Dąbrówce Wielkiej

a 16 stycznia była sobota. Cała nasza przyjacielska grupa spotkała się u Beci w Dąbrówce Wielkiej. U Beci zawsze jest czadowo, odjazdowo nawet. Tak było i tym razem. Czesio odpalił traktor własnej roboty, doczepił sanki i jazda na kulig! Pogoda była wymarzona - śnieg, mróz, słońce. Obudziły się w nas dzieci. Bitwa na śnieżki, spadanie z sanek, nacieranie śniegiem. Aż tu nagle na posesję wjeżdża Jeep. Country już przy szosie robi bramę.
- Pół litra za wjazd! - woła.
W samochodzie poruszenie, zdziwienie nawet. Ja tego nie widzę. O tym, że Country zrobiła bramę, dowiedziałam się nieco później. A ponieważ wpadłam na ten sam pomysł, to złapałam Jeepa przy bramie wjazdowej na posesję Beci. W aucie było dwóch mężczyzn. Byłam pewna, że to sąsiedzi wpadli z wizytą.
- Brama! - krzyknęłam. - Pół litry albo zamykam!
Samochód zatrzymał się i wysiadł z niego... ksiądz.
- Może być wino mszalne - dodałam zupełnie tracąc pewność siebie.
Ksiądz zaśmiał się i powiedział, że przychodzi z kolędą. Uciekłam.
Po kolędzie było ognisko, szampan i kiełbasa :)
Przy obiedzie Dzidka wyrecytowała prześmieszny wierszyk o Japonach, hehe, bardzo nas rozszmieszył ten wierszyk. I ten wierszyk stał się w pewnym sensie hitem spotkań.
A to kilka zdjęć z całego pobytu u Beci w Dąbrówce. Super czas :)

Fot. Kinga Janaszek
Fot. Bożena Kraczkowska

kulig pociągnął Czesio swoim traktorem

bitwa na śnieżki

Dzidka z Kingą

Becia, najlepsza organizatorka najlepszej zabawy

Czesiu w swoim traktorze dowodzi kuligiem

Kordasia i Bibi

ech... cudny czas :)

były TU Bożenki - 16 stycznia 2016 r.

Becia natarła mi gębulę śniegiem

super dziewczyny, super zabawa

Marcela dała nogę

ognisko, szampan, kiełbasa i super towarzystwo

"Ta kiełbasa jest moja!" Kto słyszał, ten wie :)

pogoda wymarzona

przy obiedzie kupa śmiechu, bo... "byli sobie trzej japoni Jaksi, Jaksi Draksi, Jaksi Draksi Drakse Droni, hahahahaha! :)

Szypułka się uwija

Kordasia się uwija

a przy okazji wydałam tomik "Flamingi" :)
dzięki dziewczyny!

byłam w Warszawie...

coraz bardziej lubię Warszawę. Kiedyś, jakieś 20-30 lat temu "uciekałam" do niej, albo do Krakowa, Białegostoku, Zakopanego, Gdańska, Torunia... wsiadałam w pierwszy lepszy pociąg i wysiadałam gdzieś... czułam się wolna. I co z tego, że dworzec był ponury? Szłam pieszo do Łazienek, na Nowym Świat, albo starówkę, paliłam papierosy... oddychałam. Wpadałam na jakiś koncert albo do teatru, albo siedziałam pod Zygmuntem i czekałam... na pociąg. Było mi dobrze.
Teraz mam w Warszawie przyjaciół, ciepłe, jasne miejsca, gdzie zawsze mogę się zatrzymać. Wyspać. Wypić kawę... Nie muszę uciekać.
Miejsce czynią ludzie... coraz bardziej lubię Warszawę :)

Nowy Świat, gdzieś przy ulicy jest kafejka,w której podają herbatę z cudownymi owocami, a kod do toalety to 123#, haha, naprawdę!

kawa do łóżka, a śniadanie... chciałam iść rano po bułeczki. Lubię dla przyjaciół chodzić po bułki, ale zanim wstałam, to najpierw dostałam kawę do łóżka, a potem bułeczki z masłem prosto z piekarnika... raj.


spacer po Nowym Świecie i selfie w bombce jak w mydlanej bańce...

tę zupę zrobiłam sama, jednym palcem i jest ona z cukinii :)

do obiadu czerwone wino... raj
miejsce czynią ludzie - dziękuję za cudny czas :)

promocja tomiku Flamingi_część prywatna

i wracam do 15 stycznia... Po części oficjalnej, czyli wieczorze autorskim promującym tomik "Flamingi" rozpoczęła się części nieoficjalna promująca przyjaźń. Zebraliśmy się przed wejściem głównym do Galerii Stary Ratusz, a potem małymi grupkami, żeby nie zwracać na siebie uwagi przeszliśmy spacerkiem do Browaru Zamkowego Młyn. W restauracji i bez nas było gwarno, ale my mieliśmy zarezerwowany niezły salonik na tyłach. Przeszklona sala z wyjściem na tarasy, pod którymi spokojnie płynęła sobie Łyna. Śpiewy, śmiechy, rozmowy, integracja. A jak komuś było za gorąco, to wychodziło się prosto na taki zasypany śniegiem taras. Cudne widoki. A niebo? Gwiaździste. No cóż, mogłabym powiedzieć, że niech żałuje ten, kto nie był, ale powiem tylko - powtórka za rok.
A już jutro wybieramy się w to samo miejsce, o 19.00 zwołujemy się w redakcji na piwo. Zobaczymy, kto wpadnie.
A teraz kilka wspomnień fotograficznych
autorki zdjęć:
Kinga Janaszek
Natalia Wiśniewska
dziękuję :)

na spotkanie przyjechały Bożenki z Forum Bożen i Kinga (niezrzeszona), od prawej: Bibi, Becia, Szypułka, Dzidka. Na fotce brakuje Kingi (bo robi to zdjęcie) i Country.

koledzy z pracy, czyli niezrównana Grupa WM (Wy=My), stukanie kuflami :)

gdy jedni czytali...

...drudzy dyskutowali :)

było noszenie na rękach, a nosiły od lewej Marzenka, od prawej Sylwia :)

piękne i zdolne nasze dzieci, od lewej: Natalka, Ania, Kuba i Nikolka

zdjęcie zbiorowe - grupa artystyczna :)

zdjęcie zbiorowe - Grupa WM :)

lewa ręka malowana, a prawa jak zawsze

od lewej: Ania, Becia i ja

od prawej: Kuba, Ania i ja

dziękuję i do zobaczenia za rok! :)